Произношение | юрьевча́нине |
Начальная форма | юрьевчанин |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | предложный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | юрьевчанин | юрьевчане |
Рд. | юрьевчанина | юрьевчан |
Дт. | юрьевчанину | юрьевчанам |
Вн. | юрьевчанина | юрьевчан |
Тв. | юрьевчанином | юрьевчанами |
Пр. | юрьевчанине | юрьевчанах |
юрьев — корень,
ч — суффикс,
ан — суффикс,
ин — суффикс,
е — окончание.