Произношение | перципие́нту |
Начальная форма | перципиент |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | дательный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | перципиент | перципиенты |
Рд. | перципиента | перципиентов |
Дт. | перципиенту | перципиентам |
Вн. | перципиента | перципиентов |
Тв. | перципиентом | перципиентами |
Пр. | перципиенте | перципиентах |
перципи — корень,
ент — суффикс,
у — окончание.