Произношение | изостла́ть |
Начальная форма | изостлать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
изо — приставка,
стл — корень,
а — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | изостлать |
Прич. страд. прош. | изостланный |
Прич. кр. страд. прош. | изостлан |
Прич. действ. прош. | изостлавший |
Дееприч. прош. | исстеляизостлавизостлавши |