СловоРул
Морфологический разбор
кайманам
имя существительное
Произношение
кайма́нам
Начальная форма
кайман
Тип
нарицательное
Одушевленность
одушевлённое
Склонение
2-e склонение
Род
мужской
Число
множественное
Падеж
дательный
Склонение существительного «кайманам»
падеж
ед. ч.
мн. ч.
Им.
кайман
кайманы
Рд.
каймана
кайманов
Дт.
кайману
кайманам
Вн.
каймана
кайманов
Тв.
кайманом
кайманами
Пр.
каймане
кайманах
Морфемный разбор (по составу) существительного «кайманам»
кайман
ам
кайман
— корень
,
ам
— окончание
.