Произношение | аранжи́ровав |
Начальная форма | аранжировать |
Транзитивность | переходное |
Вид | совершенный |
Время | прошедшее |
Возвратность | невозвратное |
аранж — корень,
ир — суффикс,
ова — суффикс,
в — суффикс.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | аранжировать |
Прич. страд. прош. | аранжированный |
Прич. кр. страд. прош. | аранжирован |
Прич. страд. наст. | аранжируемый |
Прич. кр. страд. наст. | аранжируем |
Прич. действ. прош. | аранжировавший |
Прич. действ. наст. | аранжирующий |
Дееприч. прош. | аранжировав |
Дееприч. наст. | аранжируя |