Произношение | исхулига́ниться |
Начальная форма | исхулиганиться |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | возвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | исхулиганюсь | исхулиганился | |
жен. р. | исхулиганилась | |||
Ты | муж. р. | исхулиганишься | исхулиганился | исхулиганься |
жен. р. | исхулиганилась | |||
Он | исхулиганится | исхулиганился | ||
Она | исхулиганилась | |||
Оно | исхулиганилось | |||
Мы | исхулиганимся | исхулиганились | ||
Вы | исхулиганитесь | исхулиганились | исхулиганьтесь | |
Они | исхулиганятся | исхулиганились |
ис — приставка,
хулиган — корень,
и — суффикс,
ть — окончание,
ся — постфикс.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | исхулиганиться |
Прич. действ. прош. | исхулиганившийся |
Дееприч. прош. | исхулиганившисьисхулиганясь |