Произношение | расфуфы́рилось |
Начальная форма | расфуфыриться |
Инфинитив | нет |
Категория личности/безличности | личный |
Наклонение | изъявительное |
Транзитивность | непереходный |
Вид | совершенный |
Время | прошедшее |
Род | средний |
Число | единственное |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | возвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | расфуфырюсь | расфуфырился | |
жен. р. | расфуфырилась | |||
Ты | муж. р. | расфуфыришься | расфуфырился | расфуфырься |
жен. р. | расфуфырилась | |||
Он | расфуфырится | расфуфырился | ||
Она | расфуфырилась | |||
Оно | расфуфырилось | |||
Мы | расфуфыримся | расфуфырились | ||
Вы | расфуфыритесь | расфуфырились | расфуфырьтесь | |
Они | расфуфырятся | расфуфырились |
рас — приставка,
фуфыр — корень,
и — суффикс,
л — суффикс,
о — окончание,
сь — постфикс.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | расфуфыриться |
Прич. действ. прош. | расфуфырившийся |
Дееприч. прош. | расфуфырясьрасфуфырившись |