Произношение | карау́ля |
Начальная форма | караулить |
Транзитивность | лабильное |
Вид | несовершенный |
Время | настоящее |
Возвратность | невозвратное |
караул — корень,
я — суффикс.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | караулить |
Прич. страд. прош. | карауленный |
Прич. кр. страд. прош. | караулен |
Прич. страд. наст. | караулимый |
Прич. кр. страд. наст. | караулим |
Прич. действ. прош. | карауливший |
Прич. действ. наст. | караулящий |
Дееприч. наст. | карауля |