Произношение | расформирова́ло |
Начальная форма | расформировать |
Инфинитив | нет |
Категория личности/безличности | личный |
Наклонение | изъявительное |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Время | прошедшее |
Род | средний |
Число | единственное |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | расформирую | расформировал | |
жен. р. | расформировала | |||
Ты | муж. р. | расформируешь | расформировал | расформируй |
жен. р. | расформировала | |||
Он | расформирует | расформировал | ||
Она | расформировала | |||
Оно | расформировало | |||
Мы | расформируем | расформировали | ||
Вы | расформируете | расформировали | расформируйте | |
Они | расформируют | расформировали |
рас — приставка,
форм — корень,
ир — суффикс,
ов — суффикс,
а — суффикс,
л — суффикс,
о — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | расформировать |
Прич. страд. прош. | расформированный |
Прич. кр. страд. прош. | расформирован |
Прич. действ. прош. | расформировавший |
Дееприч. прош. | расформироваврасформировавши |