Произношение | уврачева́ться |
Начальная форма | уврачеваться |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | возвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | уврачуюсь | уврачевался | |
жен. р. | уврачевалась | |||
Ты | муж. р. | уврачуешься | уврачевался | уврачуйся |
жен. р. | уврачевалась | |||
Он | уврачуется | уврачевался | ||
Она | уврачевалась | |||
Оно | уврачевалось | |||
Мы | уврачуемся | уврачевались | ||
Вы | уврачуетесь | уврачевались | уврачуйтесь | |
Они | уврачуются | уврачевались |
у — приставка,
врач — корень,
ева — суффикс,
ть — окончание,
ся — постфикс.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | уврачеваться |
Прич. действ. прош. | уврачевавшийся |
Дееприч. прош. | уврачевавшись |