Произношение | ату́кните |
Начальная форма | атукнуть |
Инфинитив | нет |
Категория личности/безличности | личный |
Наклонение | повелительное |
Транзитивность | непереходный |
Вид | совершенный |
Число | множественное |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
ату — корень,
к — суффикс,
н — суффикс,
ите — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | атукнуть |
Прич. действ. прош. | атукнувший |
Дееприч. прош. | атукнуватукнувши |