Произношение | сцара́пай |
Начальная форма | сцарапать |
Инфинитив | нет |
Категория личности/безличности | личный |
Наклонение | повелительное |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Число | единственное |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
с — приставка,
царап — корень,
а — суффикс,
й — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | сцарапать |
Прич. страд. прош. | сцарапанный |
Прич. кр. страд. прош. | сцарапан |
Прич. действ. прош. | сцарапавший |
Дееприч. прош. | сцарапавсцарапавши |