Произношение | лангоба́рду |
Начальная форма | лангобард |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | дательный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | лангобард | лангобарды |
Рд. | лангобарда | лангобардов |
Дт. | лангобарду | лангобардам |
Вн. | лангобарда | лангобардов |
Тв. | лангобардом | лангобардами |
Пр. | лангобарде | лангобардах |
ланг — корень,
о — соединительная гласная,
бард — корень,
у — окончание.