Произношение | аборди́роваться |
Начальная форма | абордироваться |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | несовершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | возвратный |
наст. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | абордируюсь | абордировался | |
жен. р. | абордировалась | |||
Ты | муж. р. | абордируешься | абордировался | абордируйся |
жен. р. | абордировалась | |||
Он | абордируется | абордировался | ||
Она | абордировалась | |||
Оно | абордировалось | |||
Мы | абордируемся | абордировались | ||
Вы | абордируетесь | абордировались | абордируйтесь | |
Они | абордируются | абордировались |
аборд — корень,
ир — суффикс,
ова — суффикс,
ть — окончание,
ся — постфикс.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | абордироваться |
Прич. действ. прош. | абордировавшийся |
Прич. действ. наст. | абордирующийся |
Дееприч. наст. | абордируясь |