Произношение | кукаре́кали |
Начальная форма | кукарекать |
Инфинитив | нет |
Категория личности/безличности | личный |
Наклонение | изъявительное |
Транзитивность | непереходный |
Вид | несовершенный |
Время | прошедшее |
Число | множественное |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
наст. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | кукарекаю | кукарекал | |
жен. р. | кукарекала | |||
Ты | муж. р. | кукарекаешь | кукарекал | кукарекай |
жен. р. | кукарекала | |||
Он | кукарекает | кукарекал | ||
Она | кукарекала | |||
Оно | кукарекало | |||
Мы | кукарекаем | кукарекали | ||
Вы | кукарекаете | кукарекали | кукарекайте | |
Они | кукарекают | кукарекали |
кукарек — корень,
а — суффикс,
л — суффикс,
и — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | кукарекать |
Прич. действ. прош. | кукарекавший |
Прич. действ. наст. | кукарекающий |
Дееприч. наст. | кукарекая |