Произношение | обда́ривать |
Начальная форма | обдаривать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | несовершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
наст. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | обдариваю | обдаривал | |
жен. р. | обдаривала | |||
Ты | муж. р. | обдариваешь | обдаривал | обдаривай |
жен. р. | обдаривала | |||
Он | обдаривает | обдаривал | ||
Она | обдаривала | |||
Оно | обдаривало | |||
Мы | обдариваем | обдаривали | ||
Вы | обдариваете | обдаривали | обдаривайте | |
Они | обдаривают | обдаривали |
об — приставка,
дар — корень,
ива — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | обдаривать |
Прич. страд. наст. | обдариваемый |
Прич. кр. страд. наст. | обдариваем |
Прич. действ. прош. | обдаривавший |
Прич. действ. наст. | обдаривающий |
Дееприч. наст. | обдаривая |