Произношение | султана́та |
Начальная форма | султанат |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | родительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | султанат | султанаты |
Рд. | султаната | султанатов |
Дт. | султанату | султанатам |
Вн. | султанат | султанаты |
Тв. | султанатом | султанатами |
Пр. | султанате | султанатах |
султан — корень,
ат — суффикс,
а — окончание.