СловоРул
Морфологический разбор
атаману
имя существительное
Произношение
атама́ну
Начальная форма
атаман
Тип
нарицательное
Одушевленность
одушевлённое
Склонение
2-e склонение
Род
мужской
Число
единственное
Падеж
дательный
Склонение существительного «атаману»
падеж
ед. ч.
мн. ч.
Им.
атаман
атаманы
Рд.
атамана
атаманов
Дт.
атаману
атаманам
Вн.
атамана
атаманов
Тв.
атаманом
атаманами
Пр.
атамане
атаманах
Морфемный разбор (по составу) существительного «атаману»
атаман
у
атаман
— корень
,
у
— окончание
.