Произношение | чару́ема |
Начальная форма | чаруемый |
Форма | краткое |
Залог | страдательное |
Транзитивность | переходное |
Вид | несовершенный |
Время | настоящее |
Род | женский |
Число | единственное |
Возвратность | невозвратное |
падеж | ед. ч. | мн. ч. | |||
---|---|---|---|---|---|
муж. р. | жен. р. | ср. р. | |||
Им. | чаруемый | чаруемая | чаруемое | чаруемые | |
Рд. | чаруемого | чаруемой | чаруемого | чаруемых | |
Дт. | чаруемому | чаруемой | чаруемому | чаруемым | |
Вн. | одуш. | чаруемого | чаруемую | чаруемое | чаруемых |
неод. | чаруемый | чаруемые | |||
Тв. | чаруемым | чаруемойчаруемою | чаруемым | чаруемыми | |
Пр. | чаруемом | чаруемой | чаруемом | чаруемых | |
Не скл. | чаруем | чаруема | чаруемо | чаруемы |
чар — корень,
у — суффикс,
ема — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | чаровать |
Прич. страд. прош. | чарованный |
Прич. кр. страд. прош. | чарован |
Прич. страд. наст. | чаруемый |
Прич. кр. страд. наст. | чаруем |
Прич. действ. прош. | чаровавший |
Прич. действ. наст. | чарующий |
Дееприч. наст. | чаруя |