Произношение | кидану́та |
Начальная форма | киданутый |
Форма | краткое |
Залог | страдательное |
Транзитивность | переходное |
Вид | совершенный |
Время | прошедшее |
Род | женский |
Число | единственное |
Возвратность | невозвратное |
падеж | ед. ч. | мн. ч. | |||
---|---|---|---|---|---|
муж. р. | жен. р. | ср. р. | |||
Им. | киданутый | киданутая | киданутое | киданутые | |
Рд. | киданутого | киданутой | киданутого | киданутых | |
Дт. | киданутому | киданутой | киданутому | киданутым | |
Вн. | одуш. | киданутого | киданутую | киданутое | киданутых |
неод. | киданутый | киданутые | |||
Тв. | киданутым | киданутойкиданутою | киданутым | киданутыми | |
Пр. | киданутом | киданутой | киданутом | киданутых | |
Не скл. | киданут | киданута | кидануто | кидануты |
кид — корень,
а — суффикс,
н — суффикс,
у — суффикс,
т — суффикс,
а — окончание.