Произношение | кара́кулька |
Начальная форма | каракулька |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 1-e склонение |
Род | женский |
Число | единственное |
Падеж | именительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | каракулька | каракульки |
Рд. | каракульки | каракулек |
Дт. | каракульке | каракулькам |
Вн. | каракульку | каракульки |
Тв. | каракулькойкаракулькою | каракульками |
Пр. | каракульке | каракульках |
каракульк — корень,
а — окончание.