Произношение | обмишу́риться |
Начальная форма | обмишуриться |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | возвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | обмишурюсь | обмишурился | |
жен. р. | обмишурилась | |||
Ты | муж. р. | обмишуришься | обмишурился | обмишурься |
жен. р. | обмишурилась | |||
Он | обмишурится | обмишурился | ||
Она | обмишурилась | |||
Оно | обмишурилось | |||
Мы | обмишуримся | обмишурились | ||
Вы | обмишуритесь | обмишурились | обмишурьтесь | |
Они | обмишурятся | обмишурились |
об — приставка,
мишур — корень,
и — суффикс,
ть — окончание,
ся — постфикс.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | обмишуриться |
Прич. действ. прош. | обмишурившийся |
Дееприч. прош. | обмишурясьобмишурившись |