Произношение | расфасова́ть |
Начальная форма | расфасовать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | расфасую | расфасовал | |
жен. р. | расфасовала | |||
Ты | муж. р. | расфасуешь | расфасовал | расфасуй |
жен. р. | расфасовала | |||
Он | расфасует | расфасовал | ||
Она | расфасовала | |||
Оно | расфасовало | |||
Мы | расфасуем | расфасовали | ||
Вы | расфасуете | расфасовали | расфасуйте | |
Они | расфасуют | расфасовали |
рас — приставка,
фас — корень,
ова — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | расфасовать |
Прич. страд. прош. | расфасованный |
Прич. кр. страд. прош. | расфасован |
Прич. действ. прош. | расфасовавший |
Дееприч. прош. | расфасоваврасфасовавши |