Произношение | ажюсти́руем |
Начальная форма | ажюстировать |
Инфинитив | нет |
Категория личности/безличности | личный |
Наклонение | изъявительное |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Время | будущее |
Лицо | 1-e лицо |
Число | множественное |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | ажюстирую | ажюстировал | |
жен. р. | ажюстировала | |||
Ты | муж. р. | ажюстируешь | ажюстировал | ажюстируй |
жен. р. | ажюстировала | |||
Он | ажюстирует | ажюстировал | ||
Она | ажюстировала | |||
Оно | ажюстировало | |||
Мы | ажюстируем | ажюстировали | ||
Вы | ажюстируете | ажюстировали | ажюстируйте | |
Они | ажюстируют | ажюстировали |
ажюст — корень,
ир — суффикс,
у — суффикс,
ем — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | ажюстировать |
Прич. страд. прош. | ажюстированный |
Прич. кр. страд. прош. | ажюстирован |
Прич. действ. прош. | ажюстировавший |
Дееприч. прош. | ажюстироваважюстировавши |