Произношение | забараба́нить |
Начальная форма | забарабанить |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | забарабаню | забарабанил | |
жен. р. | забарабанила | |||
Ты | муж. р. | забарабанишь | забарабанил | забарабань |
жен. р. | забарабанила | |||
Он | забарабанит | забарабанил | ||
Она | забарабанила | |||
Оно | забарабанило | |||
Мы | забарабаним | забарабанили | ||
Вы | забарабаните | забарабанили | забарабаньте | |
Они | забарабанят | забарабанили |
за — приставка,
барабан — корень,
и — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | забарабанить |
Прич. действ. прош. | забарабанивший |
Дееприч. прош. | забарабанязабарабанивзабарабанивши |