Произношение | эвенки́йка |
Начальная форма | эвенкийка |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 1-e склонение |
Род | женский |
Число | единственное |
Падеж | именительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | эвенкийка | эвенкийки |
Рд. | эвенкийки | эвенкиек |
Дт. | эвенкийке | эвенкийкам |
Вн. | эвенкийку | эвенкиек |
Тв. | эвенкийкойэвенкийкою | эвенкийками |
Пр. | эвенкийке | эвенкийках |
эвенк — корень,
ий — суффикс,
к — суффикс,
а — окончание.