Произношение | шара́шимый |
Начальная форма | шарашимый |
Форма | полное |
Залог | страдательное |
Транзитивность | переходное |
Вид | несовершенный |
Время | настоящее |
Род | мужской |
Число | единственное |
Возвратность | невозвратное |
Варианты | шарашимый | шарашимый |
Одушевленность | неодушевлённое | |
Падеж | именительный | винительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. | |||
---|---|---|---|---|---|
муж. р. | жен. р. | ср. р. | |||
Им. | шарашимый | шарашимая | шарашимое | шарашимые | |
Рд. | шарашимого | шарашимой | шарашимого | шарашимых | |
Дт. | шарашимому | шарашимой | шарашимому | шарашимым | |
Вн. | одуш. | шарашимого | шарашимую | шарашимое | шарашимых |
неод. | шарашимый | шарашимые | |||
Тв. | шарашимым | шарашимойшарашимою | шарашимым | шарашимыми | |
Пр. | шарашимом | шарашимой | шарашимом | шарашимых | |
Не скл. | шарашим | шарашима | шарашимо | шарашимы |
шараш — корень,
им — суффикс,
ый — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | шарашить |
Прич. страд. прош. | шарашенный |
Прич. кр. страд. прош. | шарашеншарашен |
Прич. страд. наст. | шарашимый |
Прич. кр. страд. наст. | шарашим |
Прич. действ. прош. | шарашивший |
Прич. действ. наст. | шарашащий |
Дееприч. наст. | шараша |