Произношение | фамилья́рничать |
Начальная форма | фамильярничать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | несовершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
наст. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | фамильярничаю | фамильярничал | |
жен. р. | фамильярничала | |||
Ты | муж. р. | фамильярничаешь | фамильярничал | фамильярничай |
жен. р. | фамильярничала | |||
Он | фамильярничает | фамильярничал | ||
Она | фамильярничала | |||
Оно | фамильярничало | |||
Мы | фамильярничаем | фамильярничали | ||
Вы | фамильярничаете | фамильярничали | фамильярничайте | |
Они | фамильярничают | фамильярничали |
фамильярн — корень,
ича — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | фамильярничать |
Прич. действ. прош. | фамильярничавший |
Прич. действ. наст. | фамильярничающий |
Дееприч. наст. | фамильярничая |