Произношение | сюртучи́шко |
Начальная форма | сюртучишко |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Варианты | сюртучишко | сюртучишко |
Падеж | именительный | винительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | сюртучишко | сюртучишки |
Рд. | сюртучишка | сюртучишек |
Дт. | сюртучишку | сюртучишкам |
Вн. | сюртучишко | сюртучишки |
Тв. | сюртучишком | сюртучишками |
Пр. | сюртучишке | сюртучишках |
сюртуч — корень,
ишк — суффикс,
о — окончание.