Произношение | султа́нчик |
Начальная форма | султанчик |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Варианты | султанчик | султанчик |
Падеж | именительный | винительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | султанчик | султанчики |
Рд. | султанчика | султанчиков |
Дт. | султанчику | султанчикам |
Вн. | султанчик | султанчики |
Тв. | султанчиком | султанчиками |
Пр. | султанчике | султанчиках |
султан — корень,
чик — суффикс,
ø — нулевое окончание.