Произношение | ошара́шивать |
Начальная форма | ошарашивать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | несовершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
наст. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | ошарашиваю | ошарашивал | |
жен. р. | ошарашивала | |||
Ты | муж. р. | ошарашиваешь | ошарашивал | ошарашивай |
жен. р. | ошарашивала | |||
Он | ошарашивает | ошарашивал | ||
Она | ошарашивала | |||
Оно | ошарашивало | |||
Мы | ошарашиваем | ошарашивали | ||
Вы | ошарашиваете | ошарашивали | ошарашивайте | |
Они | ошарашивают | ошарашивали |
о — приставка,
шараш — корень,
ива — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | ошарашивать |
Прич. страд. наст. | ошарашиваемый |
Прич. кр. страд. наст. | ошарашиваем |
Прич. действ. прош. | ошарашивавший |
Прич. действ. наст. | ошарашивающий |
Дееприч. наст. | ошарашивая |