Произношение | ординату́ра |
Начальная форма | ординатура |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 1-e склонение |
Род | женский |
Число | единственное |
Падеж | именительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | ординатура | ординатуры |
Рд. | ординатуры | ординатур |
Дт. | ординатуре | ординатурам |
Вн. | ординатуру | ординатуры |
Тв. | ординатуройординатурою | ординатурами |
Пр. | ординатуре | ординатурах |
ордин — корень,
ат — суффикс,
ур — суффикс,
а — окончание.