Произношение | лютэ́сценс |
Начальная форма | лютесценс |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Варианты | лютесценс | лютесценс |
Падеж | именительный | винительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | лютесценс | лютесценсы |
Рд. | лютесценса | лютесценсов |
Дт. | лютесценсу | лютесценсам |
Вн. | лютесценс | лютесценсы |
Тв. | лютесценсом | лютесценсами |
Пр. | лютесценсе | лютесценсах |
лютесценс — корень,
ø — нулевое окончание.