Произношение | ландка́рты |
Начальная форма | ландкарта |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 1-e склонение |
Род | женский |
Варианты | ландкарты | ландкарты | ландкарты |
Число | единственное | множественное | множественное |
Падеж | родительный | именительный | винительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | ландкарта | ландкарты |
Рд. | ландкарты | ландкарт |
Дт. | ландкарте | ландкартам |
Вн. | ландкарту | ландкарты |
Тв. | ландкартойландкартою | ландкартами |
Пр. | ландкарте | ландкартах |
ландкарт — корень,
ы — окончание.