Произношение | колимици́н |
Начальная форма | колимицин |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Варианты | колимицин | колимицин |
Падеж | именительный | винительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | колимицин | колимицины |
Рд. | колимицина | колимицинов |
Дт. | колимицину | колимицинам |
Вн. | колимицин | колимицины |
Тв. | колимицином | колимицинами |
Пр. | колимицине | колимицинах |
колимиц — корень,
ин — суффикс,
ø — нулевое окончание.