Произношение | каракульча́ |
Начальная форма | каракульча |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 1-e склонение |
Род | женский |
Число | единственное |
Падеж | именительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | каракульча | каракульчи |
Рд. | каракульчи | каракульчей |
Дт. | каракульче | каракульчам |
Вн. | каракульчу | каракульчи |
Тв. | каракульчойкаракульчою | каракульчами |
Пр. | каракульче | каракульчах |
каракуль — корень,
ч — суффикс,
а — окончание.