Произношение | забарахли́ть |
Начальная форма | забарахлить |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | забарахлю | забарахлил | |
жен. р. | забарахлила | |||
Ты | муж. р. | забарахлишь | забарахлил | забарахли |
жен. р. | забарахлила | |||
Он | забарахлит | забарахлил | ||
Она | забарахлила | |||
Оно | забарахлило | |||
Мы | забарахлим | забарахлили | ||
Вы | забарахлите | забарахлили | забарахлите | |
Они | забарахлят | забарахлили |
за — приставка,
барахл — корень,
и — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | забарахлить |
Прич. действ. прош. | забарахливший |
Дееприч. прош. | забарахлязабарахливзабарахливши |