Произношение | авантюри́ст |
Начальная форма | авантюрист |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | именительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | авантюрист | авантюристы |
Рд. | авантюриста | авантюристов |
Дт. | авантюристу | авантюристам |
Вн. | авантюриста | авантюристов |
Тв. | авантюристом | авантюристами |
Пр. | авантюристе | авантюристах |
авантюр — корень,
ист — суффикс,
ø — нулевое окончание.